Ew! Tfoe!
Geplaatst op februari 17, 2004 | Gearchiveerd onder Geen categorie | 1 Reactie
Eerst twee snippers van de prikpen.
SBS Nieuws, 14 januari 2004:
‘Ook Cor Pol is blij met het drieluik van zijn aftakelende oma.’
(Over het beeld van zijn debiele nichtje was hij heel wat minder te spreken.)
Vpro-reportage over pubers, afgelopen zondagavond:
‘M’n moeder had het best wel gehad met m’n vader.’
(En toen zijn ze uit elkaar gegaan, ergens.)
En dan nu de laatste berichten over het Nieuwe Jakkes.
Hedenlands verstond dit aanvankelijk als i,e,w,l.
Op z’n engels gespeld krijg je dan ‘eewl’. Dat bleek te bestaan, in de jakkes-betekenis, waarmee de engelse spelling dus leek te zijn gevonden. Toen kwam de e-mail van H. Teunissen, Amerikaan(se?), die opgroeide met de schrijfwijze ‘euw’. Dat veel vaker voorkomt en dus waarschijnlijk correcter is, voor zover je daarvan kunt spreken bij zo’n officieus woord. Maar ook dát is waarschijnlijk niet de juiste spelling, schreef Jasper Caarls. Op grond van Jaspers ‘gestruin door Amerikaanse message boards’ (er bestaat dus zoiets als digitaal struinen) vermoed hij dat het gewoon ‘ew’ moet zijn, de variant die verreweg het vaakst voorkomt. Op www.televisionwithoutpity.com kwam hij bijvoorbeeld dit tegen:
‘Totally minor news, but I just had to share my disgust. Michael Pitt’s new movie is being released with an NC-17 rating for “graphic sexual content and full frontal male nudity.” I just…it’s too…Greasy Henry …naked…ew.’
Ter versterking kunnen w’s worden toegevoegd, zoals in een ander citaat dat Jasper geeft:
‘I went to see Elephant yesterday and also had to endure scary Henry (the Pittster) in The Dreamers trailer. I actually ewwwwww!-ed vocally – and physically squirmed in my seat.’
Dit verklaart meteen waarom we ‘eewl’ en ‘euw’ niet vonden op urbandictionary.com, want ook dat hanteert de ‘ew’-spelling. De populairste definitie, met vier stemmen, luidt: A word used to describe a feeling of disgust, but not necessarily in a negative sense.
Voor Nederland leidt dit dus tot de schrijfwijze ‘iew’.
Overigens zou dat ‘ew’ wel eens een voorbeeld kunnen zijn van wat Amerikaanse taalkundigen de Northern California Vowel Shift noemen: de neiging, voor het eerst waargenomen onder meisjes in Noord Californië maar inmiddels ook elders oprukkend, om de ‘o’ als een ‘iew’ uit te spreken. Dat zou betekenen dat ‘ew!’ gewoon een soort ‘o!’ is. De nieuwe klinkers worden kennelijk niet alleen in Nederland door jonge vrouwen gepionierd. Hier het Poldernederlands, daar het Valley Girl English.
René Appel, die binnenkort bij Hedenlands in dienst treedt, slaat een brug tussen de gevoelsonomatopee en het VMBO’s, ook wel Smurfentaal, ook wel Murks, ook wel Medelands, ook wel straattaal, door ons te attenderen op ‘tfoe’. Het komt uit het Arabisch en is volgens René vermoedelijk een imitatie van het spuugeluid. Het dient om weerzin of afkeer uit te drukken, zoals bij ons ‘jakkes’, ‘getver’ of ‘bah’.
Tfoe werd vooral gevonden op scholen met veel Marokkaanse leerlingen, op scholen waar de allochtone bevolking vooral uit Surinamers en Antillianen bestaat komt het niet voor.
Resumerend kan dus gesteld worden dat het nieuwe jakkes ‘iew’ of ‘tfoe’ is, afhankelijk of je taaloor naar het westen of naar het oosten gericht is.
De wereldpolitiek in twee kleine woordjes.
George Bush zegt ‘ewww’ als hij Sadam Hoesein ziet, en als Sadam Bush ziet zegt hij ‘tfoe!’
Reacties
Eén reacties to “Ew! Tfoe!”
Laat een bericht achter
“George Bush zegt ‘ewww’ als hij Sadam Hoesein ziet, en als Sadam Bush ziet zegt hij ‘tfoe!'”
Het zal wel oppervlakkig overkomen, maar bovenstaande uitleg was eigenlijk alles wat ik wilde weten. Ook al is het artikel zelf inmiddels wat verjaard. Waar google toch al niet goed voor is mijnheer Kuitenbrouwer… waar google toch al niet goed voor is, afijn, ik wens u langs deze weg het allerbeste.
M.v.g. Rick