Sportpark De Stilte

Geplaatst op december 12, 2007 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer

Wat wordt de volgende misstand waarmee SIRE de strijd aanbindt? Koffie met een voetbad? In de lach schieten als iemand zijn teen stoot?

Veertig jaar geleden richtten de samenwerkende reclame- en PR-bureau’s van Nederland de Stichting Ideële Reclame op, bedoeld om de expertise van die branche in te zetten voor het onder de aandacht brengen van maatschappelijke problemen. Denk aan ‘Je bent een rund als je met vuurwerk stunt’ en ‘Wie is die man die hier op zondag het vlees komt snijden?’ Niemand wil een hand verliezen dankzij vuurwerk, daar bestraat weinig verschil van mening over, denk ik, dus daar kun je spreken van een ‘maatschappelijke probleem’, maar bij die tweede campagne – voor een evenwichtiger verdeling van de zorgtaken in het gezin – vroeg ik me destijds al af of dat een‘maatschappelijk probleem’ is of iets waarover je van mening kunt verschillen, al naargelang je maatschappijvisie.Niet dat SIRE ‘objectief’ hoeft te zijn, het is een onafhankelijke stichting die zijn eigen agenda mag stellen, al heeft hij in de loop der jaren wel het aura van een publieke spreeekbuis gekregen, ook door de belangeloze medewerking van de STER, en zo’n instelling moet proberen afstand te bewaren tot politiek en ideologie. De nieuwste SIRE-campagne heet ‘Geef kinderen hun spel terug’. ‘De campagne richt zich op de overdreven bemoeizucht van (veelal) ouders langs de lijn,’ stelt Sire. ‘Veel ouders moedigen hun kinderen luidkeels aan. Gesteund door het fanatisme van de trainer of coach. (—) Voor dit groeiende maatschappelijke probleem vraagt SIRE aandacht van ouders, opvoeders, trainers en coaches.’ In het ene radiospotje komen voetbalouders aan het woord met kreten als ‘tegen de grond schoppen, zonder genade, want we zijn toch zeker geen mietjes?’, het tweede speelt zich af op het hockeyveld, met teksten als ‘Kom op, naar veuren!’ en ‘als je niet in de selectie komt, durf ik me hier nooit meer te vertonen.’

Moeders die langs het hockeyveld ‘kom op, naar veuren!’ roepen en zich generen als hun dochter de selectie niet haalt, is dat een ‘groeiend maatschappelijk probleem’? Zou het?

Er schijnt trouwens wel iets aan de hand te zijn op de Nederlandse sportvelden dat je een maatschappelijke probleem zou kunnen noemen, namelijk ouders die zich zo opwinden dat ze elkaar en/of de scheidsrechter het ziekenhuis in slaan. Bij tennis-, golf-, polo- of hockeywedstrijden gebeurt dit voor zover ik weet weinig, het schijnt zich vooral in het amateurvoetbal voor te doen en waarschijnlijk, als ik even op mijn amateursociologische neus afga, vooral in lagere sociale milieus.

Een campagne in de trant van ‘Voetbal is geen boksen’ of ‘Blijf met je fikken van de scheids af’ zou dus denk ik effectiever zijn. Maar ja, de sociaal zwakke voetbalvader met losse handjes vindt het natuurlijk niet leuk om zichzelf in een SIRE-campagne terug te zien als de belichaming van een ‘groeiend maatschappelijk probleem’. Denk eens aan de stigmatisering. (Stel dat hij wéér boos wordt.) Maar het SIRE-team vond een oplossing: we maken er een pedagogisch probleem van (‘ouders stellen te hoge verwachtingen’) dat zich in alle milieus voordoet, ook de betere. Ziedaar de ambitieuze hockeymoeder die geen ‘kom op, naar veuren!’ meer mag roepen. Wat een onzin. Wat wordt de volgende misstand waarmee SIRE de strijd aanbindt? Koffie met een voetbad? In de lach schieten als iemand zijn teen stoot?

SIRE is er om maatschappelijke problemen onder de aandacht te brengen, ze uit politiek correcte benauwdheid camoufleren, daar is niemand bij gebaat.

Reacties

Laat een bericht achter