Het gewicht van licht
Geplaatst op februari 6, 2008 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer
Er schijnt zoiets te bestaan als een ‘winterdip.’
Enige scepsis is altijd op zijn plaats wanneer er berichten opduiken over nieuwe kwalen en aandoeningen. Vaak is het een nieuw woord voor iets dat al lang bestond. Neem de ‘burnout’. Vroeger heette dat ‘overspannen’ en het zou me niet verbazen als zulke klachten in een nog eerder tijdperk werden afgedaan als hysterie. Laatst las ik iets over kinderen die behept zijn met de onfortuinlijke combinatie van ‘dyscalculie’ en ‘dyslexie’. Heette dat vroeger niet gewoon domheid? Soms is het vooral een woord, zoals fibromyalgie, waarvan eigenlijk niemand weet wat het is.
Maar voor de winterblues is veel wetenschappelijk bewijs. Het heeft te maken met licht. Swinters is er minder licht. Wie in het donker naar kantoor gaat, daar de hele dag doorbrengt en in het donker weer naar huis reist, loopt een lichttekort op. Dan maak je te weinig waak- en slaaphormoon aan en raak je in een half-om-half toestand van nooit-helemaal-wakker en nooit-echt-in-slaap. Je wordt somber, gaat later naar bed, langer slapen en meer koolhydraten eten, zodat je aankomt.
Zelf heb ik er ook last van, waarschijnlijk omdat ik vaak thuis werk. Ik zou zodra het licht wordt even naar buiten moeten gaan. Die wijze raad heb ik al vaak gekregen, ook van mijn vrouw, maar het komt er niet van. En dus heeft ze laatst een lichtwekker voor me gekocht. Philips is erg begaan met de winterdippers, niet verwonderlijk voor een lampenfabriek, want dat is de remedie: meer kunstlicht. Normale binnenhuisverlichting volstaat niet, die is te zwak en heeft ook niet de juiste kleur. Philips eerste product was de Bright Light, een rechtop staande lichtbak die je een paar uur per dag aanzet, in je gezichtsveld, want de heilzame opname van licht vindt plaats via je ogen. Een paar winters geleden schafte ik zo’n lamp aan en na een week of twee voelde ik me duidelijk beter. Nu is er de lichtwekker, ook wel bodyclock of dageraadsimulator, wederom een daglichtlamp maar nu verbonden aan een wekkerradio. Op het ingestelde tijdstip gaat hij branden, geleidelijk aan steeds feller, tot je slaapkamer na een minuut of tien helder verlicht is. Daarnaast kun je de radio laten aangaan, een gewoon weksignaal of een van de drie ingebouwde effectgeluiden, een bos vol spraakzame vogels, het ruisen der branding of een sloot met er gezellig op loskwakende eenden en kikkers. Voor de moderne stadsbewoner, die bij het geluid van een koekkoek of een kikker al gauw aan vakantie denkt, moet er misschien een versie komen met wat meer /urgente/ klankbeelden, zal ik maar zeggen, claxons, ronkende motoren, sissende tramdeuren, ik noem maar iets.
Met al die vairabelen is het instellen van de Wake Up Light overigens een studie op zich, net als vroeger met de videorecorder, zodat hij tot nu toe vooral een /ont/regelend effect op ons bioritme gehad heeft. Soms baadt de slaapkamer midden in de nacht plots in het licht, dan weer begint de zee spontaan te ruisen, om na een paar minuten weer op te houden, zodat we rechtop in bed zitten met een onverklaarbare plasdrang.
Therapeutische lampen zijn overigens erg duur. De Bright Light kost momenteel 170 euro – voor een plastic bak met twee daglichtlampen van een paar euro per stuk. Daarover volgende week.
Reacties
Laat een bericht achter