De Commissie Verkaarten
Geplaatst op april 26, 2008 | Gearchiveerd onder Geen categorie | 1 Reactie
– Ahum. Goedemiddag.
– Goedemiddag meneer, wat kunnen wij voor u doen?
– Mijn naam is Waargebeurd, u bent Owen Schoenmaker?
– Schumacher, ja. En u bent
– Groot, ja, zonder de.
– Juist. Alstublieft.
– Wat is dit?
– Een dagvaarding.
– Waarvoor?
– Uit onze gegevens blijkt dat u zich in het verleden ten onrechte heeft uitgegeven voor allerlei andere mensen. Dat waren, in alfabetische volgorde, en dan begin ik even bij u, meneer Schumacher, ja, hier heb ik de lijst, dat waren: Samir A, Ali B., Jan Peter Balkenende,
– Bijna net zoveel variaties als Heinz, Owen!
– Da’s een goeie Paul.
– Kom ik bij u, meneer De Groot, want ook u wordt gedagvaard, voor hetzelfde vergrijp, het gebruik van een valse identiteit. In uw geval, om precies te zijn, die van: Bassie, ik neem aan de clown, Adèle Bloemendaal, Wouter Bos, Joop Braakhekke,
– Ha, meer dan jij, O!
– Die lijst wil ik nog wel eens precies controleren!
– En daarom dient u te verschijnen voor de Commissie Bedrieglijke Praktijken!
– De wat?
– Er komt een groot onderzoek naar imitaties, parodieën, persiflages en soortgelijke vormen van oplichting en bedrog. Nu de premier erin geslaagd is om met een bodemprocedure het blad Opinio kapot te procederen, omdat daarin een vervalste toespraak van hem stond afgedrukt, wil het kabinet een signaal afgeven dat het niet om dat ene blaadje ging, maar om dit soort bedrog in het algemeen. Wat dan ‘satire’ genoemd wordt. Daartoe is een Commissie in het leven geroepen onder leiding van CDA-senator Verkaarten, de Commissie Bedrieglijke Praktijken, die hoorzittingen gaat houden om vast te stellen wie in Nederland bij dit soort praktijken betrokken zijn, acteurs die zich vermommen, cabaretiers die zich voor iemand anders uitgeven, schrijvers die zich verschuilen achter een pseudoniem, dat soort dingen. Dan geef je als kunstenaar geen goed signaal af richting de samenleving, vindt het kabinet. En bovendien, het creëert verwarring. Premier Balkenende heeft onlangs zijn Britse ambtsgenoot Gordon Brown boos opgebeld, naar aanleiding van een paar denigrerende opmerkingen over Nederland die hij maakte op de Britse televisie, maar dat was Gordon Brown helemaal niet, dat was Rory Bremner, een Britse collega van u.
‘O ja, die Rory, die is góed!’
‘Bijna zo goed als wij!’
‘Hahahahaha!’
‘Ook minister Hirsch Ballin is het slachtoffer geworden, december vorig jaar, toen zich bij hem thuis een man vervoegde die zich uitgaf voor Sint Nicolaas, en die ook een imitator bleek te zijn. En de zogenaamde Zwarte Piet bleek een blanke met schoensmeer op zijn gezicht. Het wordt tijd dit wijdverbreide gebruik een halt toe te roepen.
– Ja maar hállo, wij imiteren mensen. Dat is ons beroép!
– Tja, nou ja, er zijn wel mogelijkheden voor u om de consequenties voor uzelf enigszins te berken, althans voorlopig….
– O? Hoe dan?
– Door de Commissie te helpen bij het opsporen van andere mensen in de showbusiness die zich hieraan schuldig maken.
– Collega’s verlinken? Nooit!
– Ach, zo moet u dat niet zien. U bent ons gewoon behulpzaam bij het onderzoek, zoals het dan heet, met als prettige bijkomstigheid dat u zelf voorlopig buiten schot blijft.
– En wat voor soort dingen willen jullie dan weten?
– Wij hebben onlangs een man gearresteerd die zich uitgeeft voor Johan Cruijff, maar dat bleek de echte zijn. Toch hebben wij sterk de indruk dat er ook iemand is die hem nadoet.
– Zóu kunnen, zóu kunnen.
– O ja, nog iets. Bob en Annie de Rooij. Wij vermoeden dat
– Annie de Rooij? Nee, die is echt.
– Weet u het zeker?
– Áb-so-luut!
– Mooi. Dan kunnen we die doorstrepen.
– En die televisiekok, eh, Pierre Wind.
– Nou ja, dát weet u toch wel? Dat ligt er toch duimendik bovenop?
– Wat?
– Dat is Sugar Lee Hooper!
– Juist. Sjoe-ka-lie Hoepa. Dat is een acteur, neem ik aan?
– Ja.
– Van Chinese afkomst.
– Prima. Zo komen we ergens. Dank u heren, de Commisie zal u erkentelijk zijn.
Reacties
Eén reacties to “De Commissie Verkaarten”
Laat een bericht achter
Geachte Heer Kuitenbrouwer,
Ik hoopte op uw eigen site ook de columns aan te treffen die in Trouw verschenen. Zoals een pareltje als ‘Buitenhuizen’ (n.a.v. het canon).
Gaat u dat nog doen? In de meeste auteurscontracten wordt het vrij gelaten om columns later te bundelen, zoals op deze website (al is het raadzaam om het contract eerst even in te zien).
met vriendelijke groet
J.Peter Hoefnagels