MS Rome

Geplaatst op oktober 6, 2008 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer

Geld is een illusie,  sprak de paus vorige week naar aanleiding van de kredietcrisis.
Zou deze kerkvaderlijke opvatting nog op een of andere wijze formeel worden vastgelegd? In een motu proprio bijvoorbeeld, (apostolisch schrijven), of zelfs een encycliek? Dat zou nog eens een erfenis zijn om achter te laten als kerkvorst: na twee millennia van praal, pracht en bezitsdrang keert de moederkerk terug tot haar nederige oorsprong en legt een Hernieuwde Gelofte van Armoede af. Het volledige kunstbezit van het Vaticaan gaan op e-Bay, de Nederlandse bisdommen verhuizen naar goedkope, makkelijk schoon te houden kantoorruimtes op industrieterreinen en belijdend katholieken komen voortaan naar Bijlmers voorbeeld voor de mis bijeen in opgeknapte voormalige parkeergarages. Want dat een vitaal, om niet te zeggen bruisend kerkleven niet afhankelijk is van marmer, kristal, imposante gewelven en gebrandschilderde ramen, wordt in Amsterdam Zuid-Oost al jaren bewezen. Juist in armoede en ascese bloeit het geloof!

Maar Jezus, wat een schijnheilige uitspraak van die man. Ik ben zelf van Roomse huize, als jongetje was ik een van de topmisdienaars van onze plaatselijke Dominicuskerk en tot en met de beatmis heb ik braaf meegedaan (‘Vrienden zingt in vreugde want de heer is hier, hij is hier, hij is hier…’ op de wijze van Joshua fit the battle of Jericho) maar toch haakte ik op een gegeven moment af, ik denk toen me duidelijk werd dat die vernieuwingen flinterdun en cosmetisch waren en Rome ondertussen gewoon Rome bleef, een verkalkt machtscentrum waar de dienst wordt uitgemaakt door bejaarde, wereldvreemde mannen, geselecteerd op eigenschappen die maar weinig te maken hebben met waar Jezus het over had.

Maar eens een katholiek, altijd een katholiek, afvallig of niet, daar ben ik wel van overtuigd. Een oude vriend zei lang geleden eens dat hij bij onze eerste kennismaking al direct wist dat ik van huis uit katholiek was, vanwege mijn ‘Maria-ogen.’Wat dat precies waren kon hij niet uitleggen, maar hij had het meteen gezien. Toen mijn vrouw en ik elkaar nog niet zo lang kenden bezochten we het Vaticaan. In de veronderstelling dat ze tegenover haar anti-Roomse vriendje geen blad voor de mond hoefde te nemen maakte mijn vrouw spottende grapjes over wat we daar allemaal aantroffen, kitscherige Jezus-souvenirs, een mis met dertig man personeel op het altaar, kwezelige nonnetjes in katzwijm voor al die praal, dat soort dingen. Toch schoot die spot mij op een gegeven moment in het verkeerde keelgat, waarom weet ik eigenlijk nog steeds niet. Het was misschien wel allemaal onzin, maar het was wel míjn onzin – zoiets. En als een teleurgestelde Ajax-fan die wel zijn abonnement laat verlopen maar nooit een Feijenoord-supporter zal worden, ben ik altijd blijven hopen dat er echt iets zou veranderen in Rome. Dat de luiken daar op ene dag écht open zouden gaan. En dan doet een paus weer zo’n uitspraak. De wereldeconomie schudt in zijn vesten en de CEO van een van de rijkste corporaties ter wereld verklaart dat geld een illusie is. Vergeet dat spaargeld, ga toch fijn ter communie.

Misschien is het ook wel een naïeve gedachte. Misschien kúnnen dit soort grote instituten wel niet veranderen. Moeten ze of omver geworpen worden, of geleidelijk aan in verval raken. Microsoft is het Rome van de computerwereld, zou je kunnen zeggen, en Google werd ergens anders bedacht.

Reacties

Laat een bericht achter