En de Rode Haan…
Geplaatst op november 18, 2008 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer
Wouter Bos is een leugenaar. De lijn van de PvdA inzake de integratie van minderheden is altijd duidelijk geweest, zei hij kort na het ontslag van Ella Vogelaar, die van mening is dat PvdA op dit punt zwalkt. De bewijzen voor dat zwalken stapelen zich op, elke waarnemer kan daar voorbeelden van noemen. Neem alleen het eigenaardige geflipflop van Job Cohen, die kennelijk bang is voor zijn positie en sinds enige tijd ook ineens meezingt in het stoere-taal koor. Is het u opgevallen? Job Cohen kan nu ook ineens het woord ‘Marokkaan’ uitspreken. Vorig jaar rond deze tijd zat hij nog op kousevoeten thee te drinken met een extremistische imam en toonde hij begrip voor de discriminatie van vrouwen door allochtone straathoekwerkers. En de burgemeester van Gouda, van welke partij was die ook alweer?Wie, zoals ik, jarenlang beweerd heeft dat de PvdA onvoldoende ruggengraat toont bij het integreren van minderheden en het aanpakken van de overlast door onaangepaste immigranten, kan moeilijk ontevreden zijn als die partij dan eindelijk eens luistert en voor een duidelijke lijn kiest. En toch krijg ik er een beetje ongemakkelijk gevoel bij. Wat heeft Wouter Bos gezien, het licht of de polls? Of is dat een hopeloos ouderwets onderscheid? Zíjn de pols tegenwoordig het licht? Is dat de moderne politiek, dat je als professionele middenpartij de nichespelers de kastanjes uit het vuur laat halen, om zodra ze handwarm zijn zelf toe te tasten? Zelfs de ouderenpartijen wisten in de drieënhalve dag die ze het in Den Haag uithielden de gevestigde orde te dwingen zich uit te spreken over ouderenbeleid. En zo hebben Bolkestein, Fortuyn, Wilders en Verdonk de PvdA geleidelijk aan ook naar ‘rechts’ weten te lokken. Voor sommige progressieven is dat reden genoeg om zich tegen die trend te verzetten, terwijl je een ferm integratiebeleid net zo goed (en misschien beter) ‘links’ kunt noemen. Tenslotte toon je met zulk beleid ook oog voor de omstandigheden van wat ooit de achterban van links was: de autochtone minima, altijd de eerste slachtoffers van ondoordachte immigratie.Over de rol van de vakbeweging in de Nederlandse integratie-geschiedenis wordt zelden gesproken, maar erg fraai was hij niet: de welzijnsgestuurde segregatie waarmee overtollige gastarbeiders in de jaren zeventig en tachtig economisch buiten spel gezet werden kwam de overwegend blank-autochtone vakbonden maar al te goed uit, lees bijvoorbeeld het boek Vakbonden en Immigranten in Nederland 1960-1997, van Judith Roosblad.Want zoals ervaren immigratielanden al lang weten, en de FNV inmiddels gelukkig ook: integratie verloopt via de arbeidsmarkt. It’s the economy, stupid! Al was het maar omdat de vaders van Slotervaart dan nu misschien een baan hadden gehad, en geen kutmarokkaantje als zoon. Je moet een allochtoon geen Nederlands leren omdat wíj ‘trots op Nederland’ zijn, maar omdat híj anders niet op het postkantoor kan werken. En zelfs op het postkantoor hoeft hij niet te werken, als hij in z’n eigen subcultuur een bestaan kan opbouwen, liefst legaal, ben je ook al van een hoop problemen af. Zie de Chinese Nederlanders met hun restaurants en de Asian Americans met hun supermarkten.Er waren dus linkse argumenten genoeg voor een integratiebeleid dat nu door ‘extreem rechts’ wordt afgedwongen, en het voornaamste verschil is misschien dat de PvdA erin geslaagd is allochtone gezichten aan dat beleid te koppelen, waarmee ze behalve de autochtone ook de allochtone onderklasse voor proberen te paaien. Bij de benoeming van Aboutaleb als burgemeester van Rotterdam zag je dat die twee nog niet zo eenvoudig samengaan: Leefbaar Rotterdam weet nog steeds niet hoe ze Aboutaleb moeten zien: is hij nou een hardliner, een PvdA-er of een Marokkaan?Maar als je als politiek leider dan tot een nieuwe koers besluit, of het nu uit overtuiging is of uit opportunisme, distantieer je je dan zó abrupt van elke partijgenoot die de nieuwe sound niet direct te pakken heeft? Van een linkse politicus die aarzelt om een etnisch registratiesysteem in te voeren dat tien, wat zeg ik, vijf jaar geleden door brave PvdA-zielen nog met nazi-Duitsland in verband zou zijn gebracht? En die je nog geen twee jaar geleden juist vanwege zijn gematigde profiel meende te kunnen gebruiken? Laat je die dan kort daarop al zó nadrukkelijk vallen, zoals Bos met Vogelaar deed door haar op een congres juist niet te noemen als PvdA-er bij wie het integratiebeleid in goede handen was? En zeg je dan, nog geen uur na haar gedwongen vertrek, dat de ‘lijn van de PvdA altijd helder is geweest op integratie.’? Ergens rond het Binnenhof kraaide een rode haan.
Reacties
Laat een bericht achter