Forward To The Past
Geplaatst op juni 1, 2009 | Gearchiveerd onder Geen categorie | Reageer
The only way forward is the way back, zegt de Britse filosoof Roger Scruton. Of in Hollywoodspeak: Back to the future. Die film is uit 1985. Je vraagt je af wat mensen voor die tijd zeiden als het over de plaatsverwisseling van toekomst en verleden ging.
Back to the future, het is een zegswijze geworden, eigentijds idioom. Ook gebruikt, valt me op, als men het eigenlijk over forward to the past heeft. Kwestie van perspektief.
De Senseo bijvoorbeeld, is typisch forward tot the past: dankzij de vooruitgang drink je minder lekkere koffie dan voorheen. Ik ken nog een ander voorbeeld. Schrik niet: de iPhone. Ik realiseer me dat deze uitspraak aan blasfemie grenst. Zelden werd een product zo juichend ontvangen als juist deze Apple-gadget. Jong en oud, vriend en vijand, Macgekken en Windowsjunks, Nokiafreaks en Motorolaheads, de hele wereldbevolking zeeg op de knieën en boog diep, uiteraard in de richting van Cupertino, California. Zelfs voor de vierde generatie iPhone liggen consumenten op dit moment in een slaapzak op straat.
Enfin, ik zal niet beweren dat de iPhone een onding is, het feit dat de rest van de industrie nog steeds met z’n tong op z’n schoenen achter Apple aanrent bewijst wat dit betreft genoeg, maar wat een giant leap forward is voor de industrie, hoeft dat nog niet voor de consument te zijn.
De narigheid zit hem in de manier waarop Apple zijn producten verkoopt. Juist omdat Apple klein is en met een eigen technisch platform werkt, willen ze consumenten zoveel mogelijk aan dat platform binden. Vendor lock-in wordt dat genoemd: sluit de consument in, zorg dat hij voor het dagelijks gebruik van jouw apparaat van jou afhankelijk blijft. Nespresso doet ook aan vendor-lockin. In zo’n apparaat passen alleen capsules van… Nespresso. Die niet in gewone winkels te koop zijn, maar uitsluitend via… Nespresso. (Senseo stapte daar al snel van af, iedereen mag ‘pads’ maken, al zal Philips/Douwe Egberts, uitvinders van de Senseo, waarschijnlijk wel een soort royalty betekenen). Met de iPod deed Apple het ook: iTunes-muziek werkte aanvankelijk niet op andere mp3-spelers.
Bij de iPhone wordt de lockin gerealiseerd door samen te werken met één telecomprovider, in de VS is dat AT&T, in Nederland T-Mobile. Wie een iPhone bij een ander abonnement wil gebruiken moet hem kraken (jailbreak). Zo’n provider wil voor z’n marketing graag een exclusief hebbedingetje, de exclusieve hebbedingetjesmaker wil voor z’n marketing graag een grote provider aan boord, dus die twee gaan er eens goed voor zitten. De iPhone is geschikt voor internet en zou dus dus als modem voor een laptop kunnen dienen, zoals dat met smartphones van Nokia, Samsung en Motorola bijvoorbeeld kan. Maar T-Mobile wil apart internet-dongels voor laptops verkopen, gekoppeld aan een apart abonnement, en dus wordt de modem-functie op de iPhone (‘tethering’) geblokkeerd. Wie van een oudere smartphone overstap op de iPhone doet wat dat betreft dus en stap terug.
Apple heeft het Mobile-Me-systeem voor de centrale (betaalde) opslag van je gegevens, en dus heeft een iPhone ook geen host-capaciteit. Dat wil zeggen: vanaf een andere computer kun je er niet zomaar data op zetten. Om die reden is ook de Bluetooth van een iPhone dan ook grotendeels geblokkeerd. Veel meer dan een headset kun je er niet mee aansluiten. Even wat foto’s die mijn vrouw met haar Nokia gemaakt heeft in mijn iPhone zetten? Een foto maken en naar een pc in de buurt sturen? Vergeet het. Met mijn oude smartphone kon dat allemaal wel. het synchroniseren van een iPhone kan dus ook alleen met een draadje. Het is een kek draadje, dat wel, maar een draadje? Anno 2009!? Hoe archaïsch is dat?
Vorig jaar verruilde ik mijn Vista-laptop voor een MacBook en onlangs maakte mijn oude smartphone plaats voor een iPhone. Ik ging ervan uit dat ik daarmee alles zou kunnen doen wat met het oude setje ook kon – en méér. Maar nee. Ik heb allerlei handige functionaliteit ingeleverd! Foto’s en muziek met anderen uitwisselen – onmogelijk. Telefoon als modem aan je laptop hangen – kan niet. Apple en T-Mobile hebben de zaak samen prettig afgegrendeld en staan met een grijns op hun gezicht achter de toonbank. Want wat ik wil kán allemaal wel, natuurlijk, alleen ja, u begrijpt, daar hangt een kostenplaatje aan.
Als ik nu op een locatie zonder vast internet wil werken moet ik twee laptops en twee mobiele telefoons meenemen. Kortom: een duidelijk geval van forward to the past.
Reacties
Laat een bericht achter