QueenB01

Geplaatst op januari 20, 2010 | Gearchiveerd onder The Semidaily Kuitenbrouwser | 7 Reacties

‘Heeee Jos! lang niet gezien!’
‘Mieke! Wat leuk! Hoe is het met je?’
‘Prrrrima! Met jou?’
‘Uitstekend! Vertel, wat doe je allemaal?’
‘Kom zitten, kom zitten. Jezus, wat leuk! Hoe lang is dat niet geléden!?’

Jos en Mieke hebben het énig samen de rest van de avond, en uiteindelijk blijft Mieke bij Jos slapen. Daar liggen ze, in elkaars armen, niet beseffend dat ze elkaar laatst op internet nog voor rotte vis hebben uitgemaakt.
Allebei mogen ze ‘savonds namelijk graag over het web surfen en op discussiefora hun stem laten horen, zij als L@dyM, hij als TheSorcerer. Bij FokZine ging het laatst over het proces tegen Geert Wilders. Zoals gewoonlijk liep de discussie hoog op, om vervolgens af te zakken naar het bekende gescheld en gekissebis ver beneden de zeespiegel. ‘L@dyM’s politieke opvattingen hebben de diepgang van een surfplank,’ had Jos op een gegeven moment gezegd. Hij vond dat zelf nogal geestig. ‘& TheSorcerer heeft het analytisch vermogen van een andersbegaafde cavia,’ had Mieke geantwoord. Een gouden vondst, vond ze zelf. En het was niet de eerste keer. ‘Kan die blonde gleuf haar domme sjembek niet eens houden?’ had Jos haar laatst nog toegevoegd op het forum van Geen Stijl, waarop Mieke hem een ‘gefrustreerde nano-pik’  had genoemd, haar standaard-belediging voor vervelende reaguurders. Als het wat wordt tussen Jos en Mieke zullen zij dit binnenkort ontdekken.

Op een literair festival was ik onlangs getuige van de volgende scene, die zich afspeelde in de artiestenfoyer. In de ene hoek stond een bekende dichter, in de andere een wat minder bekende. Toen de wat minder bekende dichter de bekende in het oog kreeg, baande hij zich een weg door de andere schrijvers en dichters en begroette hem. ‘Hallo Bekende Dichter,’ zei hij, ‘mijn Facebook-vriend! Hartelijk dank nog voor je uitnodiging.’ De bekende dichter knikte minzaam en draaide zich om. De wat minder bekende dichter bleef in verwarring achter. ‘Ik begrijp er nix van. Op internet zijn wij ‘vrienden’, maar in deze foyer ziet hij me niet staan.’

Twee anekdotes, twee perverse bijverschijnselen van Web 2.0, de officiële verzamelnaam voor de sociale internet-toepasssingen die de laatste jaren zo’n hoge vlucht hebben genomen, Hyves, Facebook, discussiefora, YouTube, chatting, MSN, Twitter, et cetera.

Toen onze vorstin laatst in haar kersttoespraak zorgelijke kanttekeningen bij die cultuur plaatste, dacht ik twee dingen. 1: meid, je hebt hartstikke gelijk, en 2: maar waar bemoei jij je mee!?

Het is ook nogal een paradox. Een botsing van twee werelden. Het laatste relict uit de verre feodale prehistorie, een curieus, pre-democratisch fenomeen genaamd ‘koningin’, roept de geëmancipeerde cyberburger van 2010 op die duivelse digitale uitvinding af te zweren en elkaar weer op te zoeken bij de dorpspomp en mooie lange brieven te schrijven, liefst met ganzenveer, op handgeschept papier. Rip van Winkle is wakker geworden in de toekomst, ziet mensen op eigenaardige ruimtescootertjes door de lucht zoeven en roept: ‘Ho! Stopt! Lopen is veel gezónder!’

‘Joehoe! Volk! Gaat toch fijn met den luit bij het kampvuur zitten!’

Laten we eerlijk zijn: als Beatrix een onderdaan wil spreken, gaat zij toch ook niet chatten, mailen of bellen? Neen! Die wordt gewoon voorgeleid. Met gepoetste schoenen. En als zij de burger graag eens in zijn eigen decor wil observeren laat ze de koets voorrijden voor een ‘werkbezoek’. Waarbij de hofhouding dan verder de details verzorgt; dat de locatie een verfje krijgt en er ter plaatse een geschikt toilet voor haar gebouwd wordt, voor het geval, enfin. En dat de mensen die geselecteerd zijn om het woord tot haar te richten weten wat ze wel en niet kunnen zeggen en hoeveel seconden daarvoor is uitgetrokken. Dat is toch een veel, ja… warmere, gezondere en menselijker manier van communiceren? Niet voor niets dat haar betbetovergrootvader het ook al zo deed? Toen hij nog in een harnas door de provinciën trok?

Anderzijds heeft de vorstin natuurlijk een punt. Ook mensen die sociale netwerksystemen zelf echt gebruiken ontdekken al vrij snel dat je er, zoal een ondderoek het onlangs samenvatte,  niet gelukkiger van wordt. En zoals elke moderne consument wel ergens een la heeft met elektronische gadgets die toch een stuk misbaarder bleken dan ze in de winkel dachten, zo bevat de eigentijdse laptop inmiddels een handvol SN-toepassingen waar zelden nog iets mee gebeurt. Het is niet voor niet dat ‘ontvrienden’ het woord van 2009 werd. Maar die SN-systemen zijn ook tijdverdrijf, vroeger plakte men postzegels of suikerzakjes in, friemelde op zolder eindeloos met modeltreintjes, vergeleken daarmee zjn Hyves, Facebook en twitter een goudmijn van socialbiliteit. Dat ook in de werksfeer het gebruik oprukt om zaken per email af te handelen en nooit meer eens face to face een goed gesprek voeren, baart mij persoonlijk meer zorgen.
Maar Web 2.0 heeft ook op een andere manier een minder gemoedelijk gezicht laten zien. Sommige denkers verheerlijken die permanente powwow op het digitale dorpsplein en spreken hoopvol van the wisdom of crowds, maar wat je vorig jaar zag bij de campagne tegen baarmoederhalskanker en vervolgens de Mexicaanse griep, waarbij mensen massaal hun eigen gezondheid in de waagschaal stelden op basis van wilde geruchten en spookverhalen, lijkt mij toch eerder een voorbeeld van the dangerous stupidy of crowds.

Het is de vraag of Beatrix zelf enige ervaring heeft met al deze nieuwe communicatiemedia, maar dat kunnen we niet uitsluiten. Zij plaatst dan wel vraagtekens bij de anonimiteit waar veel internetschreeuwers zich achter verschuilen, maar als iemand die zelf ook regelmatig ‘incognito’ opereert, zou zij daar wel enig begrip voor mogen opbrengen. Wie weet in welke gedaanten zij zelf door cyberspace waart. Is zij misschien die Be@01 die je vaak op discussiefora tegenkomt? QueenB? HvORulez? W@ffGeduld? Of geldt ook hier: quod licet jovi non licet bovi?

Maar het hele idee van de ‘internetdemocratie’ is nu juist dat iedereen TE ALLEN TIJDE!  over alles en tegen iedereen zijn zegje kan doen. Mensen die dat ‘voorrecht’ uitoefenen, zullen zich daarbij niet laten storen door een atavistisch verschijnsel als een ‘koningin’, vermoed ik. Ik denk zelfs in tegendeel. Hoezeer zij ook gelijk heeft.

Reacties

7 Reacties to “QueenB01”

  1. Jurgen Burdorf on januari 21st, 2010 19:53

    Beste heer Kuitenbrouwer,
    Fijn dat we de column die vandaag in de HP ontbrak nog tot ons kunnen nemen! Die laatste pagina vergoedde altijd veel, vooral sinds de ‘restyling’.
    Ik kan u melden dat ik door uw vertrek ‘t laatste zetje heb gekregen om m’n abonnement op de HP niet te verlengen.

    Enfin, ga zo door! En ik zal deze site nog vaak bezoeken.

    Vriendelijke groeten,
    Jurgen Burdorf.

  2. Fokke on januari 21st, 2010 20:53

    Oh Jan: “ten alle tijden”. Foei toch!

  3. Jan Kuitenbrouwer on januari 23rd, 2010 15:19

    @ Fokke: tja, dat krijg als je z’n goede eindredactie hebt als die van HPDT. dan maak je onder tijdsdruk wel eens een foutje, en staat je stuk toch foutloos in de krant. maar fijn dat u z goed oplet, ik zal het corrigeren.

  4. Frikke Friksen on januari 25th, 2010 20:11

    Blijft ook na herhaalde pogingen altijd lastig: te allen tijde

  5. Sukke on januari 26th, 2010 18:00
  6. Zylver on februari 2nd, 2010 07:21

    Hoi Jan,
    Leuke column. Ik ben hier terechtgekomen na tweet van Martijn Aslander. Ik ben niet zo goed met blogsites bijhouden. Ik heb je net toegevoegd op Twitter. Misschien een idee om linkjes naar je blogs te plaatsen op Twitter? Voor de rss-lozen onder ons.
    Thanks!

  7. Jan Kuitenbrouwer on februari 2nd, 2010 15:30

    ZO DAN?

Laat een bericht achter