Bloed uit je oren
Geplaatst op augustus 2, 2014 | Gearchiveerd onder NRC HANDELSBLAD, The Semidaily Kuitenbrouwser | Reageer
Een musicus die ooit op visite kwam en die ik een stukje muziek wilde laten horen, was geschokt door hoe hard ik het afspeelde. Het was niet extreem, maar, ja, ik mag de kamer graag een beetje vullen als ik muziek draai. Hij snelde naar de versterker en draaide de volumeknop terug. Als hij zondagavond in Ziggodome was geweest, de nieuwe muziektempel van Amsterdam, had hij halverwege de entreehal al rechtsomkeert gemaakt, vermoed ik. En toen was het concert nog niet begonnen. Toen Prince ruim een half uur na aanvangstijd dan inderdaad aanving – popmuzikant, medicus, sommige beroepen komen met ingebouwde stiptheids-ontheffing – was het geluid absurd hard, een beter woord kan ik er niet voor bedenken, of het zou ‘misdadig’ moeten zijn. Hoewel ik mijn mooie plaats vooraan al snel verruilde voor een plek achterin en regelmatig de catacomben opzocht als het me ook daar te gortig werd, reed ik met fluitende oren naar huis. Een jaar geleden woonde ik in dezelfde zaal een concert van Neil Young bij. Ook idioot hard. Mijn muziekvriend en ik hadden ons er enorm op verheugd, maar hielden het voortijdig voor gezien.
Over geluidsniveaus bij (pop)concerten is al enige tijd discussie, ook in het buitenland. Te hard geluid is schadelijk voor je gehoor en verloren hoorfunctie komt nooit meer terug. Tinnitus (oorsuizen) neemt de laatste jaren sterk toe bij jongeren. Oorzaak: te luide hoofdtelefoons, te luide concerten. In Engeland was het begin februari Tinnitus Awareness Week. Grote popsterren, zoals Chris Martin van Coldplay, vertellen hoe erg het is. Want dat geluid dat nooit meer je hoofd uit gaat kan een suizen zijn, maar ook het geraas van een passerende trein of hagel op een zinken dak. NCRV’s Altijd Wat berichtte laatst over Gaby Olthuis, die na een lange strijd euthanasie kreeg vanwege het gekmakende gepiep in haar hoofd.
Als ik honderd euro betaal voor een concert verwacht ik de avond door te komen zonder dat mij van organisatiewege blijvend letsel wordt toegebracht, en al helemáál niet aan een van mijn favoriete zintuigen. Ik ga dan ook een klacht indienen bij Ziggodome wegens auditief molest.
‘Oordopjes!’ riepen diverse twitteraars naar aanleiding van mijn gemopper. Die werden inderdaad veel gedragen, viel mij op, en in de hal waren stalletjes waar je ze kon kopen. Als in de foyer van een bioscoop lasbrillen te koop werden aangeboden zou je aan een grap denken, maar de muziekpodia doen dit dus in ernst.
‘De muziek staat hier gevaarlijk hard, maar als u nog even de portemonnee trekt, is hier iets om de schade te beperken.’
‘Van deze nootjes krijgt u buikloop,’ zegt Albert Heijn, ‘maar geen nood, bij de kassa verkopen wij Norit.’
Dat van die oordopjes was een van de afspraken in het ‘Convenant Geluidsbeleid Muzieklocaties’ dat de verenigde muziekpodia in 2011 afsloten met de Hoorstichting. Het convenant werd onlangs geëvalueerd door een commissie van medici en audioingenieurs. De handel in oordopjes is inderdaad aardig van de grond gekomen, stellen zij vast, maar een andere afspraak, dat er bij podia goed zichtbaar moet worden gewaarschuwd voor gehoorschade, wordt nauwelijks nageleefd. Tja, dat kost natuurlijk alleen maar geld. De volumegrens, bepaald op 103 dB, wordt redelijk nageleefd, en dat is maar goed ook, stellen de onderzoekers, want eigenlijk is die norm veel te hoog. Gehoorschade treedt al op bij 80 dB, de norm die de Arbowet stelt. Geluidsdruk wordt uitgedrukt op een zogeheten logaritmische schaal, waarbij een verschil van ongeveer 3 eenheden ongeveer een verdubbeling van de geluidsdruk weergeeft. In België ligt de wettelijke grens voor concerten op 100 db, de Nederlandse norm van 103 db betekent dus dubbel zoveel geluidsdruk. Daarnaast is de tijdsduur van belang, 88 dB is slechts gedurende vier uur veilig, 91 dB gedurende twee uur en 100db, een alles behalve uitzonderlijke waarde op moderne poppodia, slechts een paar minuten. Een avondvullend concert van dat geluidsniveau richt gegarandeerd schade aan. De in de evaluatie niet met name genoemde popzaal die ondanks de afspraken 105 dB aanhoudt, is dus zéér onverantwoord bezig. Zou dat soms Ziggodome zijn? Hoe dan ook, opnieuw werd bewezen dat het begrip ‘zelfregulering’ een oxymoron is. Als wij een tinnitus-epidemie willen vermijden, moeten er snel echte maatregelen komen.
Reacties
Laat een bericht achter